καποτε οι ανθρωποι της γης μιλουσαν την ιδια γλωσσα μιλουσαν και καταλαβαιναν ο ενας τον αλλον αλλα η ματαιοδοξια και ο εγωισμος τους εκανε να θελουν να χτισουν το πυργο της βαβελ, και ορθωσαν μεταξυ τους τειχη μοναξιας και δεν καταλαβαινε ο ενας τον αλλον γιατι ο καθε ανθρωπος, μιλαει ακομα και σημερα μια διαφορετικη γλωσσα ,αν κοιταξουμε ο ενας τον αλλον και δουμε πισω απο τη γυμνια μας θα δουμε πως ολοι ποναμε, κλαιμε, γελαμε φοβομαστε το θανατο, αγαπαμε και κανουμε τα ιδια ονειρα ,να ζησουμε το ονειρο μας. Η αγαπη ειναι το μονο μελλον που εδωσε στον ανθρωπο ο θεος για να ριξουμε τα τειχη του μισους της απομονωσης της απανθρωπιας ,και τοτε τα ονειρα θα ειναι στην ιδια γλωσσα ,για τα παιδια της ταινιας σου λουκια για τα παιδια ολου του κοσμου και για ολους μαςMaria Dragona
Σε ευχαριστούμε Λουκία για το "τσίγκλισμα" της ψυχής μας...Ο κινηματογράφος στο πρόσωπό σου αγγίζει το ρόλο του...Πραγματικά ο σκοπός σου ξεπέρασε τη τέχνη που ετάχθης να υπηρετείς και έχει τον κοινωνικό και ανθρωπιστικό χαρακτήρα που τον κάνει μεγαλειώδη!!!!
Η ταινία σου μας καθήλωσε , μας έκανε να σκεφτούμε με τη καρδιά μας, μας έκανε να καμαρώσουμε που μαζί σου μοιραστήκαμε την απέραντη ομορφιά της.....
Κάθε παιδί ένας χαρακτήρας ατόφιος ...κάθε σου πλάνο μια ποίηση της ανθρώπινης ψυχής..κάθε σου προσέγγιση φώτιζε και τη δική μας ελπίδα...
Ένα υπέροχο αποτέλεσμα για μένα που έτσι και αλλοιώς με έκανε να σε λατρέψω, για τη μοναδική πρόταση που πρόβαλες την συνύπαρξη όλων των ανθρώπων ανεξάρτητα από τη θρησκεία τους ,την εθνικότητά τους ,τη γλώσσα τους.Τον σεβασμό στον άνθρωπο και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Μια πρόταση και δική σου ανεξάρτητα από το καταπληκτικό σχολείο!!!Θα κρατήσουμε πάντα το λευκό χρυσάνθεμο που μας χάρισες, μέσα μας!!!ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!!!!
Ιω Ευσταθίου
Λουκία κατασκεύασες ένα αριστούργημα. Τα 'Ονειρα σε άλλη γλώσσα' είναι μάθημα για όλα τα σχολεία στην Ελλάδα αλλά και για όλους αυτούς που νομίζουν ότι είναι εκπαιδευτικοί.Το ευχαριστώ σου το λέω μέσα απο την ψυχή μου.
Λουκία ευχαριστώ τόσο πολύ!!!!απίστευτη η ομορφιά της ταινίας όπως κι η υποδοχή σου με τα χρυσάνθεμα :)))) απίστευτη!!! σήμερα μου χάρησες τόσα πολλά ... Tx
Elenh Panousi
Καλή μου ΛουκίαΜου άρεσε το μη άρτιο κατά τα ειωθότα, που έδινε μια πρωτογενή αίσθηση πρόσληψης και οδηγούσε στην πραγματική έννοια του ντοκιμαντέρ, της γνήσιας καταγραφής.
Έξυπνη γραφή, εύληπτο υλικό, πολυδιάστατη προσέγγιση, ευαίσθητη ματιά, που προκαλεί για περαιτέρω σκέψεις.
Σε ευχαριστώ. Να είσαι πάντα δημιουργική
Γιώργος Δουατζής
Αγαπητη Λουκία Μπραβο και ευγε για την ταινία σου
Παρα πολύ ανθρωπινη ,γλυκεια,διορατική,διασκεδαστικη,υπερθετικη,αντιρατσιστικη Την χαρηκα εξαιρετικα,όπως όλοι μας στον κινηματογρα΄φο! Και εξαιρετικη φωτογαρφια,μονταζ,μουσικη.Κάθε επιτυχία προσεχως.Ελπίζω να την υιοθετησει η Διαμαντοπουλου στο Υπ.Παιδειας που πρεπει να της την στειλεις οπωσδηποτε να την δει το Παιδαγωγικο Ινστιτουτο αλλα και για τα σχολεια
Σπυρος Ταραβήρας
Παρα πολύ ανθρωπινη ,γλυκεια,διορατική,διασκεδαστικη,υπερθετικη,αντιρατσιστικη Την χαρηκα εξαιρετικα,όπως όλοι μας στον κινηματογρα΄φο! Και εξαιρετικη φωτογαρφια,μονταζ,μουσικη.Κάθε επιτυχία προσεχως.Ελπίζω να την υιοθετησει η Διαμαντοπουλου στο Υπ.Παιδειας που πρεπει να της την στειλεις οπωσδηποτε να την δει το Παιδαγωγικο Ινστιτουτο αλλα και για τα σχολεια
Σπυρος Ταραβήρας
Λουκία,καταπληκτικό και μοναδικό. Σε περιμένουμε και εμείς το φθινόπωρο που θα χρειαζόμαστε περισσότερο κουράγιο και πολύ χαμόγελο.Πολλά Φιλιά
Ξένια Καλδάρα
μόλις επιστρέψαμε από την προβολή.....απλά συγκλονιστικό !!! Λουκία θεωρώ πως σου οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ...πρέπει να ''γυρίσω πίσω'' μήπως και μπορέσω να δώ τον κόσμο όπως τότε...κράτησα τη θετικότητα των παιδιών το πείσμα, την πίστη στο ΟΝΕΙΡΟ!!!! Καληνύχτα!!!!!!!!
Efi Zigouri
Ξένια Καλδάρα
μόλις επιστρέψαμε από την προβολή.....απλά συγκλονιστικό !!! Λουκία θεωρώ πως σου οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ...πρέπει να ''γυρίσω πίσω'' μήπως και μπορέσω να δώ τον κόσμο όπως τότε...κράτησα τη θετικότητα των παιδιών το πείσμα, την πίστη στο ΟΝΕΙΡΟ!!!! Καληνύχτα!!!!!!!!
Efi Zigouri
ευχαριστούμε πολύ..αναρωτήθηκα γιατι σπούδασα ηθοποιος ...και δεν παρεμεινα παιδί!!
Sofia Dellaporta
το δικό μου χρυσάνθεμο μόλις το έβαλα σε ποτήρι για σφηνάκι με νερό. Είναι λίγο μαραμένο γύρω-γύρω (μάλλον απ'τις ληστείες) αλλά θ'αντέξει!Λουκία ευχαριστώ για το αριστούργημα που μας χάρισες. Εύχομαι να το δουν πολλοί. Δεν έχω άλλα George Karahalios
Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο!!!! Είναι αδύνατον να περιγράψει κάποιος την ομορφιά, την γαλήνη, τον προβληματισμό που μεταδίδει αυτό το υπέροχα στημένο έργο! Οι πρωταγωνιστες (τα παιδιά) δίνουν ρεσιτάλ αγάπης, θέλησης, ανθρωπιάς!!! Μέσα στο σκοτάδι της αίθουσας ένας υπέρλαμπρος ήλιος φώτισε τις ψυχές μας. Ηταν τα λόγια των παιδιών. Κατάφερα και κατέγραψα... κάποιες! Αυτή που με έβαλε σε σκέψεις όμως ήταν: "οι ανθρωποι που έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους δε θέλουν να γίνουν τέλειοι". Αξίζει να αναβάλετε οτιδήποτε για να το δείτε!!! Δεν είναι απλο έργο, ενα ντοκυμαντέρ! Είναι μάθημα ζωής!!!Λουκία σ' ευχαριστούμε από καρδιάς!!!!!
Θεοδωρος Καφουρος
εσύ μας γέμισες ελπίδα, χαρά, ζεστασιά και χρυσάνθεμα!. Το ομορφότερο ντοκυμαντέρ που έχω δει ποτέ. ΕΥΓΕ
Τζώρτζ εδώ υποκλίνεται..γεμάτος με κέρδηαγάπησα ξανά την σκοτεινή αίθουσα απόψε. Για χρόνια τίποτα δεν με έψηνε. Μπράβο ρε παίδαρε Λουκία, μετέτρεψες ένα ρεπορτάζ σε αριστούργημα. Ομορφιά, πολύ ομορφιά..Δεν πάω για ύπνο με τίποτα. Θέλω να χαρώ κι άλλο με τις εικόνες ελπίδας που μας έδωσες μαστορεμένες απο την μοναδική σου ματιά στα πράγματα. ΜΠΡΑΒΟ ΜΠΡΑΒΟ ΜΠΡΑΒΟ. Ένα όνειρο που μπόρεσες να μας δείξεις ότι μπορεί να είναι αληθινό. Μπράβο σου ξανά.
George Karahalios
Νομίζω ότι σήμερα μας έλιωσες, σαν τι ζάχαρη που λιώνει στο τσάι… Μας χάρισες γενναιόδωρα, εσύ και τα παιδία σου, μια υπέροχη βραδιά. Ειλικρινά μην χάσετε αυτό το αριστούργημα.
ΣΥΝ ΚΑΤΙ σύνολο τέχνης
Κουβαλάω ακομα σήμερα την τρυφερότητα που με γέμισε το ντοκυμαντερ της Λουκίας Ρικάκη χθες . Τα παιδιά, οι ιδανικοί δάσκαλοι αλλα κυρίως ο τρόποςπου γυρίστηκε η ταινία, η αλήθεια της, οπου τα παιδιά ειναι ο εαυτός τους και η κάμερα σχεδον δεν υπάρχει ειναι πολυ μεγάλη επιτυχία της δημιουργού!!!
Pandora Mouriki
τώρα τελευταία όλοι γράφουν ..και όλοι καταγράφουν..σαν τους γιαπωνέζους τουρίστες έξω απο το προεδρικό μέγαρο...όμως η ουσία δεν είναι στην καταγραφή αλλά στον τρόπο της καταγραφής και σε αυτό Λουκία διαθέτεις εκείνο το απίστευτο αισθητήριο που μιλάει στην καρδιά. Ντοκυμαντέρ δεν σημαίνει μεγάλα συνεργεία και σταθερά τριπόδια. Σημαίνει να ταυτίζεσαι όσο μπορείς με αυτό που συμβαίνει προκειμένου να μπορείς να το μεταφέρεις με εικόνα και ήχο σε μακρινούς θεατές..
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η ταινία σου αυτή θα σαρώσει όλα τα φεστιβάλ. Και πρέπει να πάει σε όλα. Ευχαριστώ που θα με πάρεις μαζί σε όλα :))
Είναι γεγονός ότι τελευταία βομβαρδίζομαι από μια ομοβροντία σχολίων θαυμασμού προς την Λουκία Ρικάκη. Η σύντομη γνωριμία μου μαζί της υπήρξε μια φωτεινή εικόνα. Είδα μια ταίνία της το Πάσχα και γνώρισα κάποια χαρακτηριστικά της. Μπόρεσα να ξεχωρίσω την ευαισθησία της και την παρατηρητικότητα της. Δε θέλω να πω οτιδήποτε άλλο για τη Λουκία, παρά μόνο αυτό που μου μετέφερε ο Γιώργος: Είναι υπέροχη, εκείνη και τα έργα της.
Konstantinos Tsiakalos
Καλημέρα κι απο μένα
Κράτησα καποιες λέξεις,
"Μαθαίνουν να είναι άνθρωποι με τον πιό ανθρώπινο τρόπο, μαθαίνουν να αγαπάνε με τον πιό ουσιαστικό, μαθαίνουν να χαμογελάνε όπως όλα τα παιδιά του κόσμου", θέλοντας να συμπληρώσω πως μέσα απτη κάμερα της Λουκίας Μας έδειξαν κι εμάς πως μπορούμε να κάνουμε το ίδιο.
Και απ τη δημιουργό αυτού του αληθινά συγλονιστικού έργου, της Λουκίας Ρικάκη,
"... και τους μαθαινουν να μην φοβουνται να ειναι ο εαυτος τους", για να συμπληρώσω, πως τους μαθαίνουν, έμμεσα ή άμμεσα, πως να το διδάσκουν σε εμάς τους "μορφωμένους". Και να κλείσω λέγοντας πως για άλλη μια φορα πήρα "μάθημα ζωής" μέσα από παιδικές ψυχές και λόγια!!! Για άλλη μια φορά, Λουκία σ' ευχαριστούμε που μέσα απ την κάμερά σου έδειξες τι σημάινει να είσαι "δάσκαλος", τι σημαίνει να είσαι "Ανθρωπος"!!!...
Θεοδωρος Καφουρος
Άκουσα από την αδερφή μου και διαβάζω από σένα τα καλύτερα για την ταινία της Λουκίας!! Δάσκαλοι ταγμένοι, παιδιά αποφασισμένα, που ο καθένας τους δίνει τον ορισμό του σε μεγάλες έννοιες...Δεν θα τη χάσω!
Ξέρεις, Γιώργο, όταν κόβεται βίαια η παραγωγή ονείρων, μερικές φορές γίνεται εφικτότερος και παραγωγικότερος ο αγώνας για την επίτευξη -και την ενίσχυση- ουσιαστικών στόχων και προσπαθειών... Κι αυτό σπουδαίο είναι.
Tina Constantatou
Όνειρα σε άλλη γλώσσα
Γύρισα στην γιάφκα (ερρρ, Κάφκα κατ'εξαίρεση) πριν 2 ώρες και τώρα είναι 6.00 το πρωί, ερχόμενος απο μία βραδυά τόσο πολύ διαφορετική.
Αβάντα πρεμιέρα της ταινίας της Λουκίας Ρικάκη ''Όνειρα σε άλλη γώσσα'' στην ταινιοθήκη της Ελλάδος στην Ιερά Οδό. (αβάν αλλά αβάντα για εμάς τους 200 τυχερούς)
Πως περιγράφουν ένα αριστούργημα όπου την θέση της τέχνης την καταλαμβάνουν οι ψυχές φτωχών παιδιών σε ένα πολυπολιτισμικό σχολείο-πρότυπο ίσως για ολόκληρο τον κόσμο?
Συγκίνηση, περηφάνεια, ενοχή, χαρά, ομορφιά, ελπίδα, αγάπη... (η ενοχή δικιά μου)
Το σχολείο Φανερωμένης στην Λευκωσία που υπομονετικά η Λουκία επι ένα χρόνο επισκεπτόταν 4 φορές τον μήνα και κατέγραφε ένα όνειρο να γίνεται πραγματικότητα είναι ένα μικρό θαύμα ανθρωπιάς, τόλμης (εκ μέρους των εκπαιδευτικών αλλά και του Κυπριακού κράτους) και μοναδικής σκηνοθετικής ματιάς.
Πως να πάω για ύπνο όταν έχω ένα όνειρο στον νού μου τόσο ζωντανό? Έπρεπε να το μοιραστώ εδώ, να το διαδώσω, να το φωνάξω αν χρειαστεί, να το στηρίξω να περπατήσει και στην τελευταία γωνιά της Ελλάδας αλλά και ολόκληρου του πλανήτη. Ναι, ένα τέτοιο αριστούργημα δεν είναι μόνο για 200 ψυχές στην ταινιοθήκη ( δεν χώραγε περισσότερους έτσι κι αλλοιώς..)
Στην γαλαρία καθόμουνα με δύο φίλους, τον Θόδωρο και τον Γιάννη, Καφούρο και Καφάτο αντίστοιχα, ήμασταν ΚΚΚ !!! και απολαύσαμε κάτι μοναδικό. Φτωχά παιδιά (θεόφτωχα καλύτερα..) απο πολλές χώρες και πολλές θρησκείες που η πολιτεία τους προσφέρει κάτι μοναδικό: Μία ελπίδα στην ζωή τους. Μα ο τρόπος που προσφέρεται αυτή η ελπίδα κάνει αυτή την ταινία μοναδική.
Μαθαίνουν να είναι άνθρωποι με τον πιό ανθρώπινο τρόπο, μαθαίνουν να αγαπάνε με τον πιό ουσιαστικό, μαθαίνουν να χαμογελάνε όπως όλα τα παιδιά του κόσμου.
Εκεί 'πέφτει' η ματιά του σκηνοθέτη, του καμεραμάν, του σεναριογράφου, του καλιτέχνη για να βρεί έναν τρόπο να μας πείσει ότι εδώ δεν μιλάμε ούτε για το κολλέγιο Αθηνών ούτε για το Harvard αλλά για ένα πολιτειακό θαύμα: NAI, ένα θαύμα που πετυχαίνει το Κυπριακό κράτος στο πιό ευαίσθητο σημείο του, δίπλα στην πράσινη γραμμή.. δίπλα στο μοναδικό τείχος εντός της ευρωπαικής ένωσης που ακόμα το κρατάμε και το κοιτάμε..
Εκεί, στο σύνορο της φαντασίας του ρατσιστικού φόβου, ένα παιδί απο την Ρωσσία που ένα χρόνο πριν δεν μπορούσε καλά καλά να μιλήσει ελληνικά λέει: ''οι άνθρωποι που είναι ο εαυτός τους δεν θέλουν να γίνουν τέλειοι''. Αντρέας, 13 χρονών...
Εκεί, στην φρίκη του μίσους μία πανέμορφη νεαρή Τουρκάλα μας δίνει μαθήματα μαχητικότητας και βραβεύεται απο την Ουνέσκο για ένα περίφημο διήγημα (η περιπέτειά της να αποδράσει απο την άλλη πλευρά για να έρθει σε σχολείο!!!! ) ενώ για την παραλαβή του βραβείου της ο εργοδότης της (ναι, κοριτσάκι και δουλεύει ενώ παρακολουθεί και το σχολείο της Φανερωμένης) της έδωσε μία ώρα άδεια μόνο..
- Όταν φτάσαμε στην ταινιοθήκη η Λουκία ήταν στην είσοδο και έδινε ένα λευκό χρυσάνθεμο σε όλους. Ένα λουλούδι για να ανθίσει επιτέλους κάτι και σε μάς ..
Με επιστρατεύει να κάνω αυτό που κάνω το θάρρος της να αγγίζει περιοχές που κανένας άλλος δεν κάνει, περιοχές ευθύνης και κοινωνικής ευαισθησίας, περιοχές ανθρωπιάς και προσφοράς. η Ρικάκη δεν είναι one more. Δεν θέλει να πεί ιστορίες και να γεμίσει ταμεία. Ασχολείται πολύ σοβαρά με την λειτουργία της κοινωνίας και μιας κι έλαχε στον δρόμο μου δεν πρόκειται να το παίξω αδιάφορος, cool και όλα τα κακόμοιρα επίθετα που ακούω να είναι της μόδας. Είμαι κατα συνείδηση ( αν υπάρχει, καθώς ο Καστοριάδης μας λέει ότι είναι κι αυτό ένας ακόμη μύθος..) η τέλος πάντων με σιγουριά ενάντια σε κάθε μόδα που δεν καλυτερεύει την κοινωνία, που δεν βοηθά τους ανθρώπους να χαμογελάνε.. Και είμαι ταγμένος να υποστηρίζω κάθε κίνηση, άποψη, ιδέα, κόμμα, άνθρωπο που κινείται στην αντίθετη φορά.Βλέπετε μεγάλωσα σε συνθήκες που μου διέκοψαν βίαια την παραγωγή ονείρων και δεν θα αφήσω καμμία ευκαιρία να δώσω τον χρόνο μου και την ψυχή μου σε ανθρώπους που με ταπεινότητα κάνουν κάτι τόσο μεγαλοπρεπές για τους άλλους.
Και τόση ομορφιά σε 68 λεπτά είναι μία εμπειρία που αξίζει να την ζήσουν πολλοί.Γ.Κ.
06.20πμ, Σάββατο 17/4/2010 (Για όσους δεν πρόλαβαν να δούν την ταινία ξανά την Δευτέρα 19/4 στην Ταινιοθήκη Ελλάδος, 8μμ)
Η ταινία θα παιχτεί επίσημα τον Οκτώβρη, οπότε σπεύσατε!
http://www.facebook.com/event.php?eid=111088818919505&ref=mf
kalhspera k.rikaki, yperoxh h tainia...to apolaysa,makari na akolouthousane kai edo sthn athina,to tropo mathisis ola ta paidia ,se kathe sxoleio..ti orima kai eyaisthita tha htan kai poso aksioi!! Kai ti omorfo tha htan to mellon,,, To eyxomai, ap ta bathh ths psixis moy. artemis
Artemis Seferi o rafaeolos moy exei klepsei thn kardia....to skeftomai kai xamogel'o...me ths ermineies kai ths anisyxies tou, episis kai me to xouh...toy!!!! kleino thn koybenta,me mia mono leksi...T eleia. Artemis Seferi
Το μέηλ σας με βρήκε ακόμα όρθια.
Σας ευχαριστώ για τις φωτογραφίες και πάλι «άξια» για την ταινία.
Η Βαβέλ δεν είναι απαραίτητα μοναξιά και απομόνωση. Είναι και δημιουργία, πολυμορφία, διαφοροποίηση, πολυχρωμία είναι ύβρις – πρόκληση, όπως πρόκληση για την αντοχή και την ανοχή μας στη διαφορά ήταν αυτή η προσπάθεια των ανθρώπων της Φανερωμένης που χάρη στην ταινία σας είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε.
Ο «κύβος ζάχαρη στο τσάι μας» έχει γίνει σλόγκαν :)
Καλό ξημέρωμα και πάντα άξια για τέτοιες δημιουργίες.
Poly Hatjimanolaki
Sofia Dellaporta
το δικό μου χρυσάνθεμο μόλις το έβαλα σε ποτήρι για σφηνάκι με νερό. Είναι λίγο μαραμένο γύρω-γύρω (μάλλον απ'τις ληστείες) αλλά θ'αντέξει!Λουκία ευχαριστώ για το αριστούργημα που μας χάρισες. Εύχομαι να το δουν πολλοί. Δεν έχω άλλα George Karahalios
Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο!!!! Είναι αδύνατον να περιγράψει κάποιος την ομορφιά, την γαλήνη, τον προβληματισμό που μεταδίδει αυτό το υπέροχα στημένο έργο! Οι πρωταγωνιστες (τα παιδιά) δίνουν ρεσιτάλ αγάπης, θέλησης, ανθρωπιάς!!! Μέσα στο σκοτάδι της αίθουσας ένας υπέρλαμπρος ήλιος φώτισε τις ψυχές μας. Ηταν τα λόγια των παιδιών. Κατάφερα και κατέγραψα... κάποιες! Αυτή που με έβαλε σε σκέψεις όμως ήταν: "οι ανθρωποι που έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους δε θέλουν να γίνουν τέλειοι". Αξίζει να αναβάλετε οτιδήποτε για να το δείτε!!! Δεν είναι απλο έργο, ενα ντοκυμαντέρ! Είναι μάθημα ζωής!!!Λουκία σ' ευχαριστούμε από καρδιάς!!!!!
Θεοδωρος Καφουρος
εσύ μας γέμισες ελπίδα, χαρά, ζεστασιά και χρυσάνθεμα!. Το ομορφότερο ντοκυμαντέρ που έχω δει ποτέ. ΕΥΓΕΤζώρτζ εδώ υποκλίνεται..γεμάτος με κέρδηαγάπησα ξανά την σκοτεινή αίθουσα απόψε. Για χρόνια τίποτα δεν με έψηνε. Μπράβο ρε παίδαρε Λουκία, μετέτρεψες ένα ρεπορτάζ σε αριστούργημα. Ομορφιά, πολύ ομορφιά..Δεν πάω για ύπνο με τίποτα. Θέλω να χαρώ κι άλλο με τις εικόνες ελπίδας που μας έδωσες μαστορεμένες απο την μοναδική σου ματιά στα πράγματα. ΜΠΡΑΒΟ ΜΠΡΑΒΟ ΜΠΡΑΒΟ. Ένα όνειρο που μπόρεσες να μας δείξεις ότι μπορεί να είναι αληθινό. Μπράβο σου ξανά.
George Karahalios
Νομίζω ότι σήμερα μας έλιωσες, σαν τι ζάχαρη που λιώνει στο τσάι… Μας χάρισες γενναιόδωρα, εσύ και τα παιδία σου, μια υπέροχη βραδιά. Ειλικρινά μην χάσετε αυτό το αριστούργημα.
ΣΥΝ ΚΑΤΙ σύνολο τέχνης
Κουβαλάω ακομα σήμερα την τρυφερότητα που με γέμισε το ντοκυμαντερ της Λουκίας Ρικάκη χθες . Τα παιδιά, οι ιδανικοί δάσκαλοι αλλα κυρίως ο τρόποςπου γυρίστηκε η ταινία, η αλήθεια της, οπου τα παιδιά ειναι ο εαυτός τους και η κάμερα σχεδον δεν υπάρχει ειναι πολυ μεγάλη επιτυχία της δημιουργού!!!
Pandora Mouriki
τώρα τελευταία όλοι γράφουν ..και όλοι καταγράφουν..σαν τους γιαπωνέζους τουρίστες έξω απο το προεδρικό μέγαρο...όμως η ουσία δεν είναι στην καταγραφή αλλά στον τρόπο της καταγραφής και σε αυτό Λουκία διαθέτεις εκείνο το απίστευτο αισθητήριο που μιλάει στην καρδιά. Ντοκυμαντέρ δεν σημαίνει μεγάλα συνεργεία και σταθερά τριπόδια. Σημαίνει να ταυτίζεσαι όσο μπορείς με αυτό που συμβαίνει προκειμένου να μπορείς να το μεταφέρεις με εικόνα και ήχο σε μακρινούς θεατές..
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η ταινία σου αυτή θα σαρώσει όλα τα φεστιβάλ. Και πρέπει να πάει σε όλα. Ευχαριστώ που θα με πάρεις μαζί σε όλα :))
Είναι γεγονός ότι τελευταία βομβαρδίζομαι από μια ομοβροντία σχολίων θαυμασμού προς την Λουκία Ρικάκη. Η σύντομη γνωριμία μου μαζί της υπήρξε μια φωτεινή εικόνα. Είδα μια ταίνία της το Πάσχα και γνώρισα κάποια χαρακτηριστικά της. Μπόρεσα να ξεχωρίσω την ευαισθησία της και την παρατηρητικότητα της. Δε θέλω να πω οτιδήποτε άλλο για τη Λουκία, παρά μόνο αυτό που μου μετέφερε ο Γιώργος: Είναι υπέροχη, εκείνη και τα έργα της.
Konstantinos Tsiakalos
Καλημέρα κι απο μένα
Κράτησα καποιες λέξεις,
"Μαθαίνουν να είναι άνθρωποι με τον πιό ανθρώπινο τρόπο, μαθαίνουν να αγαπάνε με τον πιό ουσιαστικό, μαθαίνουν να χαμογελάνε όπως όλα τα παιδιά του κόσμου", θέλοντας να συμπληρώσω πως μέσα απτη κάμερα της Λουκίας Μας έδειξαν κι εμάς πως μπορούμε να κάνουμε το ίδιο.
Και απ τη δημιουργό αυτού του αληθινά συγλονιστικού έργου, της Λουκίας Ρικάκη,
"... και τους μαθαινουν να μην φοβουνται να ειναι ο εαυτος τους", για να συμπληρώσω, πως τους μαθαίνουν, έμμεσα ή άμμεσα, πως να το διδάσκουν σε εμάς τους "μορφωμένους". Και να κλείσω λέγοντας πως για άλλη μια φορα πήρα "μάθημα ζωής" μέσα από παιδικές ψυχές και λόγια!!! Για άλλη μια φορά, Λουκία σ' ευχαριστούμε που μέσα απ την κάμερά σου έδειξες τι σημάινει να είσαι "δάσκαλος", τι σημαίνει να είσαι "Ανθρωπος"!!!...
Θεοδωρος Καφουρος
Άκουσα από την αδερφή μου και διαβάζω από σένα τα καλύτερα για την ταινία της Λουκίας!! Δάσκαλοι ταγμένοι, παιδιά αποφασισμένα, που ο καθένας τους δίνει τον ορισμό του σε μεγάλες έννοιες...Δεν θα τη χάσω!
Ξέρεις, Γιώργο, όταν κόβεται βίαια η παραγωγή ονείρων, μερικές φορές γίνεται εφικτότερος και παραγωγικότερος ο αγώνας για την επίτευξη -και την ενίσχυση- ουσιαστικών στόχων και προσπαθειών... Κι αυτό σπουδαίο είναι.
Tina Constantatou
Όνειρα σε άλλη γλώσσα
Γύρισα στην γιάφκα (ερρρ, Κάφκα κατ'εξαίρεση) πριν 2 ώρες και τώρα είναι 6.00 το πρωί, ερχόμενος απο μία βραδυά τόσο πολύ διαφορετική.
Αβάντα πρεμιέρα της ταινίας της Λουκίας Ρικάκη ''Όνειρα σε άλλη γώσσα'' στην ταινιοθήκη της Ελλάδος στην Ιερά Οδό. (αβάν αλλά αβάντα για εμάς τους 200 τυχερούς)
Πως περιγράφουν ένα αριστούργημα όπου την θέση της τέχνης την καταλαμβάνουν οι ψυχές φτωχών παιδιών σε ένα πολυπολιτισμικό σχολείο-πρότυπο ίσως για ολόκληρο τον κόσμο?
Συγκίνηση, περηφάνεια, ενοχή, χαρά, ομορφιά, ελπίδα, αγάπη... (η ενοχή δικιά μου)
Το σχολείο Φανερωμένης στην Λευκωσία που υπομονετικά η Λουκία επι ένα χρόνο επισκεπτόταν 4 φορές τον μήνα και κατέγραφε ένα όνειρο να γίνεται πραγματικότητα είναι ένα μικρό θαύμα ανθρωπιάς, τόλμης (εκ μέρους των εκπαιδευτικών αλλά και του Κυπριακού κράτους) και μοναδικής σκηνοθετικής ματιάς.
Πως να πάω για ύπνο όταν έχω ένα όνειρο στον νού μου τόσο ζωντανό? Έπρεπε να το μοιραστώ εδώ, να το διαδώσω, να το φωνάξω αν χρειαστεί, να το στηρίξω να περπατήσει και στην τελευταία γωνιά της Ελλάδας αλλά και ολόκληρου του πλανήτη. Ναι, ένα τέτοιο αριστούργημα δεν είναι μόνο για 200 ψυχές στην ταινιοθήκη ( δεν χώραγε περισσότερους έτσι κι αλλοιώς..)
Στην γαλαρία καθόμουνα με δύο φίλους, τον Θόδωρο και τον Γιάννη, Καφούρο και Καφάτο αντίστοιχα, ήμασταν ΚΚΚ !!! και απολαύσαμε κάτι μοναδικό. Φτωχά παιδιά (θεόφτωχα καλύτερα..) απο πολλές χώρες και πολλές θρησκείες που η πολιτεία τους προσφέρει κάτι μοναδικό: Μία ελπίδα στην ζωή τους. Μα ο τρόπος που προσφέρεται αυτή η ελπίδα κάνει αυτή την ταινία μοναδική.
Μαθαίνουν να είναι άνθρωποι με τον πιό ανθρώπινο τρόπο, μαθαίνουν να αγαπάνε με τον πιό ουσιαστικό, μαθαίνουν να χαμογελάνε όπως όλα τα παιδιά του κόσμου.
Εκεί 'πέφτει' η ματιά του σκηνοθέτη, του καμεραμάν, του σεναριογράφου, του καλιτέχνη για να βρεί έναν τρόπο να μας πείσει ότι εδώ δεν μιλάμε ούτε για το κολλέγιο Αθηνών ούτε για το Harvard αλλά για ένα πολιτειακό θαύμα: NAI, ένα θαύμα που πετυχαίνει το Κυπριακό κράτος στο πιό ευαίσθητο σημείο του, δίπλα στην πράσινη γραμμή.. δίπλα στο μοναδικό τείχος εντός της ευρωπαικής ένωσης που ακόμα το κρατάμε και το κοιτάμε..
Εκεί, στο σύνορο της φαντασίας του ρατσιστικού φόβου, ένα παιδί απο την Ρωσσία που ένα χρόνο πριν δεν μπορούσε καλά καλά να μιλήσει ελληνικά λέει: ''οι άνθρωποι που είναι ο εαυτός τους δεν θέλουν να γίνουν τέλειοι''. Αντρέας, 13 χρονών...
Εκεί, στην φρίκη του μίσους μία πανέμορφη νεαρή Τουρκάλα μας δίνει μαθήματα μαχητικότητας και βραβεύεται απο την Ουνέσκο για ένα περίφημο διήγημα (η περιπέτειά της να αποδράσει απο την άλλη πλευρά για να έρθει σε σχολείο!!!! ) ενώ για την παραλαβή του βραβείου της ο εργοδότης της (ναι, κοριτσάκι και δουλεύει ενώ παρακολουθεί και το σχολείο της Φανερωμένης) της έδωσε μία ώρα άδεια μόνο..
- Όταν φτάσαμε στην ταινιοθήκη η Λουκία ήταν στην είσοδο και έδινε ένα λευκό χρυσάνθεμο σε όλους. Ένα λουλούδι για να ανθίσει επιτέλους κάτι και σε μάς ..
Με επιστρατεύει να κάνω αυτό που κάνω το θάρρος της να αγγίζει περιοχές που κανένας άλλος δεν κάνει, περιοχές ευθύνης και κοινωνικής ευαισθησίας, περιοχές ανθρωπιάς και προσφοράς. η Ρικάκη δεν είναι one more. Δεν θέλει να πεί ιστορίες και να γεμίσει ταμεία. Ασχολείται πολύ σοβαρά με την λειτουργία της κοινωνίας και μιας κι έλαχε στον δρόμο μου δεν πρόκειται να το παίξω αδιάφορος, cool και όλα τα κακόμοιρα επίθετα που ακούω να είναι της μόδας. Είμαι κατα συνείδηση ( αν υπάρχει, καθώς ο Καστοριάδης μας λέει ότι είναι κι αυτό ένας ακόμη μύθος..) η τέλος πάντων με σιγουριά ενάντια σε κάθε μόδα που δεν καλυτερεύει την κοινωνία, που δεν βοηθά τους ανθρώπους να χαμογελάνε.. Και είμαι ταγμένος να υποστηρίζω κάθε κίνηση, άποψη, ιδέα, κόμμα, άνθρωπο που κινείται στην αντίθετη φορά.Βλέπετε μεγάλωσα σε συνθήκες που μου διέκοψαν βίαια την παραγωγή ονείρων και δεν θα αφήσω καμμία ευκαιρία να δώσω τον χρόνο μου και την ψυχή μου σε ανθρώπους που με ταπεινότητα κάνουν κάτι τόσο μεγαλοπρεπές για τους άλλους.
Και τόση ομορφιά σε 68 λεπτά είναι μία εμπειρία που αξίζει να την ζήσουν πολλοί.Γ.Κ.
06.20πμ, Σάββατο 17/4/2010 (Για όσους δεν πρόλαβαν να δούν την ταινία ξανά την Δευτέρα 19/4 στην Ταινιοθήκη Ελλάδος, 8μμ)
Η ταινία θα παιχτεί επίσημα τον Οκτώβρη, οπότε σπεύσατε!
http://www.facebook.com/event.php?eid=111088818919505&ref=mf
kalhspera k.rikaki, yperoxh h tainia...to apolaysa,makari na akolouthousane kai edo sthn athina,to tropo mathisis ola ta paidia ,se kathe sxoleio..ti orima kai eyaisthita tha htan kai poso aksioi!! Kai ti omorfo tha htan to mellon,,, To eyxomai, ap ta bathh ths psixis moy. artemis
Artemis Seferi o rafaeolos moy exei klepsei thn kardia....to skeftomai kai xamogel'o...me ths ermineies kai ths anisyxies tou, episis kai me to xouh...toy!!!! kleino thn koybenta,me mia mono leksi...T eleia. Artemis Seferi
Το μέηλ σας με βρήκε ακόμα όρθια.
Σας ευχαριστώ για τις φωτογραφίες και πάλι «άξια» για την ταινία.
Η Βαβέλ δεν είναι απαραίτητα μοναξιά και απομόνωση. Είναι και δημιουργία, πολυμορφία, διαφοροποίηση, πολυχρωμία είναι ύβρις – πρόκληση, όπως πρόκληση για την αντοχή και την ανοχή μας στη διαφορά ήταν αυτή η προσπάθεια των ανθρώπων της Φανερωμένης που χάρη στην ταινία σας είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε.
Ο «κύβος ζάχαρη στο τσάι μας» έχει γίνει σλόγκαν :)
Καλό ξημέρωμα και πάντα άξια για τέτοιες δημιουργίες.
Poly Hatjimanolaki
ευχαριστω.. τι ομορφα λογια...
αυτο που ειναι πραγματι υπεροχο ειναι η δουλεια που γινεται σε αυτο το σχολειο οποτε αφου ειχα την τυχη να βρεθω εκει..το θεμα απαιτουσε μια εντιμη καταγραφη με σεβασμο στο μικρο θαυμα της καθε μερας που συντελειται απο την μεγαλη αγαπη και αφοσιωση των δασκαλων στο εργο τους Τα παιδια της Φανερωμενης τυχεροι αποδεκτες του λαμβανουν καθημερινα ενα πολυτιμο δωρο της ημετερης παιδειας..οπως θα επρεpe να ειναι για ολα τα παιδια αυτη η Παιδεια..σε ευχαριστω και παλι
αυτο που ειναι πραγματι υπεροχο ειναι η δουλεια που γινεται σε αυτο το σχολειο οποτε αφου ειχα την τυχη να βρεθω εκει..το θεμα απαιτουσε μια εντιμη καταγραφη με σεβασμο στο μικρο θαυμα της καθε μερας που συντελειται απο την μεγαλη αγαπη και αφοσιωση των δασκαλων στο εργο τους Τα παιδια της Φανερωμενης τυχεροι αποδεκτες του λαμβανουν καθημερινα ενα πολυτιμο δωρο της ημετερης παιδειας..οπως θα επρεpe να ειναι για ολα τα παιδια αυτη η Παιδεια..σε ευχαριστω και παλι
φωτο απο πρεμιερα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου